Wojciech Błażejczyk 

gitary, instrumenty strunowe,
elektronika

Projekt Muzyka Strun

Drgająca struna jest obiektem, w którym muzyka w wyjątkowy sposób splata się z matematyką i
fizyką. Zgodnie z teorią strun w fizyce, każdy obiekt we wszechświecie, cała materia, stworzona jest z
bardzo małych strun, tak małych, że nie możemy ich dostrzec, jednak ich wibracje można zaobserwować
w postaci masy, grawitacji, siły magnetycznej. Tak więc różnica między człowiekiem, drzewem czy
kamieniem leży tylko w ułożeniu strun i charakterze ich wibracji.

„Muzyka strun” to unikatowy recital solowy prezentujący autorską muzykę Wojciecha
Błażejczyka z pogranicza minimalizmu, awangardy i muzyki etnicznej. Kompozytor wykonuje na żywo
materiał pochodzący z nagrodzonej Fryderykiem płyty „Muzyka strun” – eksperymentalne kompozycje
przeznaczone na nietypowe instrumenty strunowe: cytry, cymbały, autoharfę, yangquin, valihę, psałterium
czy guzheng. Najważniejsze jest samo brzmienie strun – często preparowanych, pobudzanych do drgań za
pomocą pałek, palców, smyczka, metalowych pręcików i innych obiektów. Stosując niestandardowe
techniki wydobycia dźwięku i preparację, a także elektroniczne przetwarzanie dźwięku, kompozytor
wydobywa ze strun zupełnie nieoczekiwane, magicznie rozwibrowane brzmienia i faktury dźwiękowe,
zaburzając w pewnym stopniu fizykę drgań.

„Błażejczyk niczym Pitagoras bada, jak zachowują się struny: skraca je, preparuje przy użyciu
rozmaitych przedmiotów, wprowadza w drganie, eksperymentując z niekonwencjonalnymi sposobami
wydobycia dźwięku, przykłada możliwie blisko mikrofon kontaktowy, który niczym akustyczny
mikroskop pozwala usłyszeć wszelkie niuanse brzmienia pobudzonej do drgań struny. Motywowany
ciekawością odkrywcy niezwykłych brzmień na tym jednak nie poprzestaje; akustyczne dociekania nad
dźwiękiem oraz zachowaniem rozwibrowanej struny są bowiem okazją do filozofowania o świecie.”
Monika Pasiecznik

Wojciech Błażejczyk urodził się w 1981 roku, ukończył kompozycję na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Zygmunta Krauze, reżyserię dźwięku na UMFC w klasie prof. Andrzeja Lupy oraz Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Jest kierownikiem Chopin University Electronic Music Studio na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie oraz członkiem Grupy Kreatywnej tworzącej Hashtag Lab – Przestrzeń Muzyki Współczesnej w Warszawie.

Jego utwory były wykonywane przez zespoły takie jak Klangforum Wien, MusikFabrik, Polska Orkiestra Radiowa, United Instruments of Lucilin, Filharmonia Gorzowska, New Music Concerts Ensemble, Orkiestra Wratislavia, Kwartludium, Hashtag Ensemble.

Jest laureatem szeregu nagród w konkursach kompozytorskich, m.in. nagrody International Confederation of Electroacoustic Music Prix CIME 2019 za utwór #NetworkMusic, III nagrody w I Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim K. Pendereckiego Arboretum, I nagrody w 52. Konkursie Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda (2011). Jego utwór Warsaw Music znalazł się w finale konkursu Europejskiej Unii Radiowej EBU Palm Ars Acustica 2016. W 2013 r. uczestniczył w warsztatach IRCAM Forum Workshops w Paryżu, w 2017 – w programie Composer Collider z zespołem MusikFabrik, którego efektem był utwór Teoria strun na 11 instrumentów strunowych Harrego Partcha. Wydał 4 płyty monograficzne: Muzyka strun (Chopin University Press, 2022, płyta nagrodzona Fryderykiem w kategorii Album Roku Muzyka Współczesna), General Theory of Relativity (2021, KAIROS), Trash Music (Requiem Records, 2018) i Loopowizacje (2013, For Tune) i szereg płyt z muzyką improwizowaną (z Hashtag Ensemble i The Intuition Orchestra)

Tworzy zarówno muzykę akustyczną jak i elektroakustyczną, komponuje także muzykę teatralną i filmową. W swoich utworach wykorzystuje stworzone przez siebie instrumenty: obiektofony – przedmioty codziennego użytku, których dźwięk jest przetwarzany na żywo oraz Gestofon – instrument elektroniczny sterowany gestami, a także nietypowe instrumenty strunowe.

Wojciech Błażejczyk jest także aktywnym gitarzystą. Wykonuje muzykę nową na gitarze elektrycznej oraz jako wykonawca live electronics. Jest członkiem Hashtag Ensemble. Wykonuje także muzykę improwizowaną (występował m.in. z Kawalerami Błotnymi, Electronishes Gluck, Adamem Pierończykiem, Agatą Zubel, Krzysztofem Knittlem, Joëlle Léandre). Jako reżyser dźwięku specjalizuje się w nagraniach i projekcji dźwięku na koncertach muzyki nowej oraz tworzeniu sound design’u do filmów. Prowadzi także warsztaty dla dzieci związane z muzyką elektroakustyczną i wykorzystaniem obiektów w muzyce.